بررسی اثر مخارج دولت بر سرمایه‌گذاری خصوصی در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشکده اداری و اقتصادی دانشگاه مازندران

چکیده

نظریه­پردازان اقتصادی، رویکردهای متفاوتی نسبت به نقش سرمایه­گذاری دولتی بر روی فعالیت اقتصادی بخش خصوصی دارند، به گونه­ای که براساس دیدگاه کینزی، سرمایه­گذاری دولتی باعث تحریک سرمایه­گذاری خصوصی می­شود.  بالعکس از نظر کلاسیک­ها سرمایه­گذاری دولتی باعث رانده شدن بخش خصوصی از عرصه فعالیت های اقتصادی می­شود. دیدگاه ریکاردویی نیز معتقد به نقش خنثی و بدون تاثیر سرمایه­گذاری دولتی درتحریک سرمایه­گذاری خصوصی است. این مقاله بر اساس داده­های سالانه بانک مرکزی طی دوره 91-1338 و با بکارگیری روش هم­انباشتگی جوهانسون و الگوی تصحیح خطا به بررسی رابطه سرمایه­گذاری دولتی و سرمایه­گذاری خصوصی در ایران پرداخته است. نتایج برآورد که بر اساس سرمایه­گذاری خصوصی نرمال شده است، نشان داد که سرمایه­گذاری دولتی دارای علامت مثبت و معنی­داری می­باشد. به این معنی که افزایش سرمایه­گذاری دولتی به افزایش سرمایه­گذاری خصوصی منتج می­شود که بیانگر­­ رابطه مکملی است. این شرایط همسو با نظریه کینز است. همچنین مصرف دولتی دارای اثر منفی و معنی­دار و تولید ناخالص داخلی مطابق با انتظارات تئوریک دارای علامت مثبت بر سرمایه­گذاری خصوصی است. نتایج نشان می­دهد که تورم اثر منفی ناچیزی بر سرمایه­گذاری خصوصی دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Public Expenditure Impact on Private Investment in Iran: Crowding out or Crowding in

نویسنده [English]

  • Uosef Mehnatfar
Assistant Professor of Economics, University of Mazandaran
چکیده [English]

Economic theorists have different approaches on the function of governmental investment over economic activities of private section, so that according to the stand point of Keynesian, governmental investment intrigues private investment. On the contrary, classists argue that governmental investment causes private sectors to be driven out from economic activities. Ricardianeconomics is also believed the neutral and non- effective role of governmental investment on instigation of private activities. The present paper is carried out according to the annual data of the Central Bank through the years 1959-2012, using annual data via Johansen co integration test. The results have indicated that governmental investment has positive and meaningful significance based on Johansen common cumulative approach which has been normalized by private investment. It also presented that increasing in governmental investment would certainly lead to the increasing of private investment which represents a supplementary relation. The stated condition is in accordance with Keynesian’s theory. Government expenditure has also have negative as well as meaningful effect and the production of civil gross according to the expectation of a theorem has a positive symptom. The results have shown that inflation has insignificant impact on private investment which is not significant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Governmental Expenses
  • Private Investment
  • Replacement Efficacy
  • Supplementary Relation
  • Iran

مراجع

  1.  

    1-حجتی، زیبا، اقبالی، علیرضا، و گسگری، ریحانه (1384). پیامدهای سیاست مالی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی.فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی ایران، 22، 156-133.

     

    2-خلیلی عراقی، منصور (1376). آزمونی از پدیده جایگزینی اجباری در اقتصاد ایران. مجله تحقیقات اقتصادی، 51،64-33.

     

    3-رحمانی، تیمور (1370). تحلیلی از تشکیل سرمایه در اقتصاد ایران و تخمین تابع سرمایه گذاری. پایان نامه فوق لیسانس دانشگاه تهران.

     

    4-شاکری، عباس، وموسوی،میرحسین(1382). بررسی عوامل مؤثر بر سرمایه گذاری خصوصی و دولتی دربخش کشاورزی. مجله اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال یازدهم، 43 و 44. 103-91.

     

    5-عباسیان، عزتاله، فردوسی، مهدی، و محمودی، وحید (1391). آزمون اثرات جایگزینی ومکملی مخارج دولت دربخش ساختمان از منظر تأمین مالی. فصلنامه پژوهش‌ها و سیاست‌های اقتصادی، سال بیستم،62، 38-23.

     

    6-عسلی، مهدی (1375). برآوردی از سرمایه­گذاری خصوصی در ایران. مجله برنامه و بودجه، 10، 36-19.

     

    7-قبادی، نسرین (1379). بررسی تأثیر سرمایه­گذاری بخش دولتی بر تشکیل سرمایه بخش خصوصی و رشد تولید بخش خصوصی بخش شیلات استان سیستان و بلوچستان. موسسه مطالعات و پژوهش­های بازرگانی.

     

    8-قربانی، محمد، شکری، الهام،و مطلبی، مرضیه (1386). کاربرد الگوی تصحیح خطای نامقید در تعیین عوامل مؤثر برسرمایه­گذاری خصوصی در ایران. مجله دانش و توسعه، 20. 124-111.

     

    9-کازرونی، علیرضا، و ابقایی، فلورا (1387). بررسی تأثیر مخارج مصرفی و سرمایه­های دولت بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در ایران. مجله پژوهش های اقتصادی، سال هشتم، 1. 20-1

     

    10-کاظمی، ابوطالب، و عربی، زهرا (1393). تأثیر هزینه های دولتی بر سرمایه­گذاری خصوصی در ایران. فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات اقتصادیِ کاربردی ایران، سال سوم،9، 245-223.

     

    11-میلا علمی، زهرا (1381). اثر توسعه انسانی و سرمایه گذاری دولتی بر رشد اقتصادی در ایران. پایان نامه دکتری، دانشگاه تهران.

     

    12-هژبر کیانی، کامبیز، و رحیمزاده، اشکان(1388). رابطه سرمایه­گذاری خصوصی و رشداقتصادی در ایران. مجله دانش و توسعه، 30، 97-69.

     

    13-هژبر،کیانی، کامبیز، و خدامردی، مریم (1381). رابطه سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی در ایران. فصلنامه پژوهشهای اقتصادی ایران، 10، 66-41.

     

     

     

    1. Álvarez, D. (2012). Is public investment crowding-in private investment? a review of the relationship between public and private investment in Puerto Rico. Santander Securities, Puerto Rico.

    2.  Apergis, N. (2000). Public and private investments in greece: complementary or substitute goods?. Bulletin of Economic Research, 52 (3), 225–234.

    3. Aschauer, D.A. (1990). Public investment and private sector growth. Washington, DC: Economic Policy Institute.

    4. Badawi, A. (2013). Private capital formation and public investment in Sudan: testing the substitutability and complementarity hypotheses in a growth framework, Institute for Development Policy and Management (IDPM).

    5. Blejer, M.I & Khan, M.S. (1984). Government policy and private investment in developing countries. FMI, Staff papers, 31.

    6. Lutfi, E & Randall G. H. (2006). The effects of public investment on private investment in developing economies. The Pakistan Development Review, 33 (5), 575-602.

    7. Erenburg, S. J. (1993). The real effects of public investment on private investment. Applied Economics, 25, .831-837.

    8. pp.831-837.Hatano, T. (2010). Crowding-in effect of public investment on private investment. Policy Research Institute, Ministry of Finance, Public Policy Review, 6 (1), 105-119.

    9. Hussain, Adnan, Muhammad, Sulaiman D., Akram, Kamran, and Lal, Irfan (2009). Effectiveness of government expenditure crowding-in or crowding-out: empirical evidence in case of Pakistan. European Journal of Economics, Finance and Administrative Sciences, 16, 143-149.

    10. Khan Mohsin S., & M. S. Kumar (1997). Public and private investment and the growth process in developing countries. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 59.

    11. Khan, R., Ejaz, Ali, & A., Rashid, Gill (2009). Crowding out effect of public borrowing: a case of Pakistan. The Islamic University of Bahawalpur. Pakistan.

    12. Kim, T, & Quoc, H. N. (2012). The effect of public spending on private investment: evidence from Census-Shock. University of Illinois at Urbana-Champaign.

    13.  Kongphet, P., & Masaru, I. (2012). The impact of public and private investment on economic growth: evidence from developing asian countries.IDEC Discussion paper, Hiroshima University.

    14. Mahmoudzadeh, Mahmoud, Sadeghi, Somaye, & Sadeghi, Soraya (2013). Fiscal spending and crowding out effect: a comparison between developed and developing countries. Institutions and Economies, 5 (1), 31-40.

    15. Monadjemi, M. S., &  H., Huh (1998). Private and government investment: a study of three OECD countries. International Economic Journal, 12, .93-105.

    16. Noman, S, Kalim, H., & Asghar, Ali (2006). The impact of public investment on private investment: a disaggregated analysis. The Pakistan Development Review. 45(5), 639-663.

    17. Perron, P. (1990). Testing for a unit root in a time series with a changingmean. Journal of business and Econometrics, 33, 311-340.

    18. Pradhan, B.K., Ratha, D.K., & Atul, S. (1990). Complementarity between public and private investment in India. Journal of Development Economics, 33, 101-l 16.

    19. Ramirez, Miguel D. (2000). The impact of public investment on private investment spending in Latin America: 1980–95. Atlantic Economic Journal, 28 (2), 210-225.

    20. Snyder, T. C. (2011). Do federal budget deficits because crowding out?. Research in Business and Economics Journal, 4, 1-15.

    21. Sundararajan, V., & Thakur, S. Thakur (1980). Public investment, crowding out and growth: A dynamic model applied to India and Korea. Staff papers (International Monetary Fund, Washington, DC).

    22. Thomas, Jr. (2000). Money banking and economic activity. Wiley and Sons.

    23. Kustepeli, Yesim(2005). Effectiveness of fiscal spending: crowding out and/or crowding in?. Yonetim ve Ekonomi, 12 (1), 185-192.

     

     

     

     

     

     

     

نظریه های کاربردی اقتصاد
دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 1
فروردین 1394
صفحه 143-162

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار