برآورد مدل مخارج آموزشی خانوار با استفاده از داده‌های سانسورشده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس

2 دانشیار اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس

3 دانشیار اقتصاد دانشگاه تهران

چکیده

امروزه، مخارج آموزشی به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری تلقی می‌شود که می‌تواند منجر به افزایش درآمد گردد. با توجه به این موارد، هدف از این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر میزان مخارج آموزشی در سطح خرد (خانوار) در اقتصاد ایران است. به این منظور، مولفه‌های موثر بر میزان مخارج آموزشی در چهار گروه (ویژگی‌های خانوار، ویژگی‌های سرپرست، ویژگی‌های مادر و ویژگی‌های فرزند) طبقه‌بندی شده و در قالب یک مدل توبیت سانسورشده برای داده‌های بودجه خانوار سال 1395 مورد آزمون واقع شده است. دلیل استفاده از مدل سانسورشده، گزارش شدن مخارج آموزشی معادل صفر برای برخی خانوارها (با وجود داشتن فرزند محصل) است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که سکونت در نقاط شهری و جنسیت دختر، دو عاملی است که به صورت زمینه‌ای موجب افزایش مخارج آموزشی خانوار می‌گردد. انتظار بازدهی بالاتر سرمایه-گذاری آموزشی روی دختران، نگرش نیروی کار بالقوه نسبت به فرزندان (به‌ویژه پسران) در مناطق روستایی و بالاتر بودن قیمت آموزش در مناطق شهری مجموع عواملی است که منجر به این نتایج می‌شود. همچنین با توجه به آنکه سرپرستی خانوار در ایران به طور سنتی برعهده مردان بوده و میانگین درآمد آنان از زنان بالاتر است، جنسیت سرپرست خانوار نیز از مهمترین مولفه‌های تعیین‌کننده مخارج آموزشی است. در نهایت، بررسی ویژگی‌های سرپرست و مادر خانوار نیز نشان می‌دهد که انتقال سرمایه مادی خانوار به فرزندان بیشتر از طرف سرپرست (اثر بیشتر درآمد سرپرست نسبت به درآمد مادر) و در مقابل انتقال سرمایه انسانی خانوار به فرزندان بیشتر از طرف مادر (اثر بیشتر تحصیلات مادر نسبت به تحصیلات سرپرست) صورت می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Estimation of Household Educational Expenditure Model Using Censored Data

نویسندگان [English]

  • Mahdi Keramatfar 1
  • Bahram Sahabi 2
  • Abbas Asari 2
  • Ezzat allah Abbasian 3
1 Ph.D. Candidate in Economics, Tarbiat Modares University
2 Associate Professor of Economics, Tarbiat Modares University
3 Associate Professor of Economics, University of Tehran
چکیده [English]

In recent decades, due to the growing importance of the role of human capital in economic models, the importance of the issue of education has risen in economics literatures. This paper aims to investigate the determinants of educational costs in micro level (household) in Iran. The determinants affecting educational costs are categorized at four levels: household characteristics, child characteristics, head characteristics and mother characteristics. The effect of these categories is estimated thorough a censored Tobit model for Iran household survey in 2016. This model has been chosen so that zero cost in some cases can be reported. The result shows that urban residency and having girl Childs (versus boy) are context factors that increase expenditure on education. Moreover, as men have traditionally been the head of families in Iran and their income has been higher than women’s, the gender of the head of the household is another important factor influencing the educational costs of the family. Finally, the analysis of the characteristics of the mother and of the head of the family shows that transition of the financial capital to children takes place mainly thorough the head of the family (stronger effect of the head’s income compared with the mother’s income) while the transition of the human capital to children takes place mainly thorough the mother of the family (stronger effect of mother’s education compared with the head’s education).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Censored data
  • Household budget
  • educational cost

مراجع

  1. ابراهیمی ­پورفائز، سهند، کریمی موغاری، زهرا، و محمدی، تیمور (1396). درونزایی در برآورد مدل کار کودک با داده­های سانسورشده؛ با بکارگیری مدل توبیت با متغیر ابزاری. فصلنامه نظریه­های کاربردی اقتصاد، 4(3)، 34-1.
  2. افقه، سید مرتضی، غرافی مائده، و بصیرت، مهدی (1394). تاثیر نابرابری آموزش بر توزیع درآمد در ایران. فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 4(16)، 203-179.
  3. انصاری، عبدالله، و محمدی، تیمور (1389). گروه‌بندی خانوارهای شهری و تحلیل تقاضای ایشان برای آموزش (کاربردی از منحنی انگل و آزمون همسانی واریانس). فصلنامه تعلیم و تربیت، 26(101)، 56-29.
  4. انصاری، عبدالله (1391). مطالعه عوامل موثر بر مخارج خصوصی خانوارهای شهری ایران برای آموزش (کاربردی از مدل‌های داده‌های ادغام‌شده و تقاضای تقریبا ایده‌آل). فصلنامه تعلیم و تربیت، 29(110)، 64-37.
  5. انصاری، عبدالله (1394). مطالعه پیامدهای افزایش قیمت کالاها و خدمات آموزشی بر تقاضای خانواده ها برای آموزش عمومی. فصلنامه خانواده و پژوهش، 12(27)، 68-41.
  6. خداداد کاشی، فرهاد، و حیدری، خلیل (1390). بررسی جایگاه آموزش در سبد مصرفی خانوارهای ایرانی. پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی، 1(2) 132-113.
  7. علمی، زهرا، و جمشیدنژاد امیر (1386). اثر آموزش بر رشد اقتصادی ایران در سال­های 1350 تا 1382. پژوهشنامه علوم اقتصادی و اجتماعی، 7(26)، 154-135.
  8. قارون، معصومه (1382). تأثیر وضعیت اقتصادی – اجتماعی خانوار بر تقاضا برای آموزش‎عالی. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 9(4)، 74-43.
  9. کشاورزحداد، غلامرضا، نظرپور، محمدنقی، و سیفی کفشگری، محسن (1394). کودکان کار در خانوارهای ایران. مطالعات و سیاست‌های اقتصادی، 10(1)، 74-49.
  10. کشاورزحداد، غلامرضا (1395)، اقتصادسنجی داده‌های خرد و ارزیابی سیاست. نشر نی، تهران.
  11. کشاورزحداد، غلامرضا، و جواهری، محمدامین (1396). تحصیل­زدگی و دستمزدها در بازار کار؛ شواهدی از داده­های فردی ایران. فصلنامه تحقیقات اقتصادی، 52(2)، 368-345.
  12. مرکز آمار ایران (1395)، طرح هزینه درآمد خانوار، وب سایت مرکز آمار ایران (amar.org.ir).

 

  1. Acerenza, S., & Gandelman, N. (2017). Household education spending in Latin America and the Caribbean: Evidence from income and expenditure surveys (No. 8212). Inter-American Development Bank.
  2. Afghah M., Gharafi M., & Basirat M. (2015). A study on the effect of education inequality on income distribution in Iran. Applied Economics study of Iran (Motaleat-e-Karbordi-e-Eghtesad-e-Iran), 4(16), 179-203 (In Persian).
  3. Andreou, S. N. (2012). Analysis of household expenditure on education in Cyprus. Cyprus Economic Policy Review, 6(2), 17-38.
  4. Ansari A., & Mohammadi T. (2010). Grouping urban household and analyzing their demand for education (Using Engle curve and Heteroscedasticity test). Quarterly Journal of education and training (Ta’lim-o-Tarbiat), 26(101), 29-56 (In Persian).
  5. Ansari A. (2012). Studying the determinants of private educational costs of Iranian household (Using the AIDS model). Quarterly Journal of education and training (Ta’lim-o-Tarbiat), 29(110), 37-64 (In Persian).
  6. Ansari A. (2015). The impact of increase in the price of educational goods and services on demand for public education. Quarterly Journal of family and research (Khanevadeh-va-Pajohesh), 12(27), 41-68 (In Persian).
  7. Arthaud, K. (2008). Household expenditure for children’s education. Unpublished Doctoral Dissertation. School of Applied Statistics National Institute of Development Administration.
  8. Bandara, A., Dehejia, R., & Lavie, S. (2014). Impact of income and non-income shocks on child labour. Working paper, World Institute for Development Economics Research, United Nations University.
  9. Basu, K., & Van, P. H. (1998). The economics of child labor. American economic review, 412-427.
  10. Bayar, A. A., & Yanik İlhan, B. (2016). Determinants of household education expenditures: Do poor spend less on education?. Topics in Middle Eastern and North African Economies, 18.
  11. Becker, G. S. (1965). A Theory of the allocation of time. The economic journal, 493-517.
  12. Becker, G. S., & Lewis, H. G. (1973). On the interaction between the quantity and quality of children. Journal of political Economy, 81(2, Part 2), S279-S288.
  13. Becker, G. (1975). Human capital: A theoretical and empirical analysis with special reference to education. Nerw York: National Bureau of Economis Research, Columbia University.
  14. Becker, G. S., & Becker, G. S. (2009). A treatise on the family. Harvard university press.
  15. Ben-Porath, Y. (1967). The production of human capital and the life cycle of earnings. Journal of political economy, 75(4, Part 1), 352-365.
  16. Birdsall, N., & Jaspersen, F. (1997). Pathways to growth: comparing East Asia and Latin America. Inter-American Development Bank.
  17. Bryant, M. T., & Grady, M. L. (1990). Community factors threatening rural school district stability. Research in Rural Education, 6(3), 21-26.
  18. Donkoh, S. A., & Amikuzuno, J. A. (2011). The determinants of household education expenditure in Ghana. Educational Research and Reviews, 6(8), 532-570.
  19. 19.   Duong, V. T. (2004). Family, community-based social capital and educational attainment during the doi moi process in Viet Nam. Lao University.
  20. Ebrahimpour S., Karimi Z., & Mohammadi T. (2017). Endogeneity in estimating the child labor model with censored data: An IV-TOBIT approach. Applied Theories of Economics (Nazariehay-e-Karbordi-e-eghtesad), 4(3), 1-34 (In Persian).
  21. Elmi Z., & Jamshidnejad A. (2007). The role of education in Iran economic growth (1971-2002). Journal of Economic and social science research (Pajooheshname-Olum-e-Eghtesadi-va-Ejtemai), 7(26), 135-154 (In Persian).
  22. Gharun M. (2004). Effects of family socio – economic status on demands for higher education. Quarterly Journal of research and planning in higher education (Pajoohesh-va-Barnamerizi-dar-Amoozesh-A’li), 9(4), 43-74 (In Persian).
  23. Gimenez-Nadal, J. I., Molina, J. A., & Sevilla-Sanz, A. (2012). Social norms, partnerships and children. Review of Economics of the Household, 10(2), 215-236.
  24. Hashimoto, K., & Heath, J. A. (1995). Income elasticities of educational expenditure by income class: The case of Japanese households. Economics of education review, 14(1), 63-71.
  25. Hori, M., & Shimizutani, S. (2012). Do households smooth expenditure over anticipated income changes? Evidence from bonus payments to public employees in Japan. Journal of the Japanese and International Economies, 26(3), 405-433.
  26. Huston, S. J. (1995). The household education expenditure ratio: Exploring the importance of education. Family Economics and Resource Management Biennial, 1, 71-72.
  27. Huy, V. Q. (2012). Determinants of educational expenditure in Vietnam. International Journal of Applied Economics, 9(1), 59-72.
  28. Iddrisu, A. M., Danquah, M., & Quartey, P. (2017). Gender bias in households’ educational expenditures: does the stage of schooling matter? . 3rd School of Social Sciences International Conference, University of Ghana, Legon, Accra.
  29. Jang, S. O., & Lee, G. S. (1995). The effects of nutrition on education for children who avoid to eat vegetables. Journal of the Korean Dietetic Association, 15, 89-103.
  30. Iran’s Statistical Center (amar.org.ir).
  31. Kambhampati, U. S. (2008). Does household expenditure on education in India depend upon the returns to education?. Henley Business School University.United Kingdom.
  32. Kenayathulla, H. B. (2016). Gender differences in intra-household educational expenditures in Malaysia. International Journal of Educational Development, 46, 59-73.
  33. Knight , J. and L. Shi. (1996). Educational attainment and the rural-urban divide in China, Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 58, 83-117.
  34. Keshavarz G., (2014). Econometrics of micro-data and policy analyzing. Tehran, Ney press, (In Persian).
  35. Keshavarz G., Nazarpour M. & Kafshgari M. (2015). Child labor in Iranian households. Journal of economic research andpolicies (Motale’at-va-Siasathay-e-Eghtesadi), 10(1), 345-368 (In Persian).
  36. Keshavarz G., & Javaheri M. (2017). Over-education and wages in the labor market: Evidence from Iran's micro data. Journal of economic research (Tahghighat-e-Eghtesadi),  52(2), 49-74 (In Persian).
  37. Khodadad F., & heydari Kh. (2011). The role of education in Iranian household’s expenditure basket. Quarterly Journal of Economic Growth and Development Research (Pajooheshhay-e-Roshd-o-Tose’e-Eghtesadi), 1(2), 113-132 (In Persian).
  38. Knodel, J., & Wongsith, M. (1991). Family size and children’s education in Thailand: Evidence from a national sample. Demography, 28(1), 119-131.
  39. Kousar, R., Sadaf, T., Makhdum, M. S. A., & Ijaz, A. (2017). Determinants of household’s education and nutrition spending: A gender-based empirical analysis. Humanomics, 33(4), 470-483.
  40. Lehrer, E. L. (2004). The role of religion in union formation: An economic perspective. Population Research and Policy Review, 23(2), 161-185.
  41. Mincer, J. (1974). Schooling, experience, and earnings. Human Behavior & Social Institutions No. 2.
  42. Psacharopoulos, G., & Woodhall, M. (1995). Education for development: An analysis of investment choices (Washington, DC: World Bank).
  43. Qian, J. X., & Smyth, R. (2011). Educational expenditure in urban China: income effects, family characteristics and the demand for domestic and overseas education. Applied Economics, 43(24), 3379-3394.
  44. Rizk, R., & Owusu-Afriyie, J. (2014). Determinants of household expenditure on children’s education in Egypt. International Journal of Education Economics and Development, 5(4), 332-360.
  45. Salehi-Isfahani, D etal. (2014, May). Inequality of opportunity in educational attainment in Middle East and North Africa: Evidence from household surveys. In Economic Research Forum Working Paper Series No (Vol. 834).
  46. Schultz, T. P & Rosenzweig, M. R. (1983). Estimating a household production function: Heterogeneity, the demand for health inputs, and their effects on birth weight. Journal of political economy, 91(5), 723-746.
  47. Schultz, T. W. (1960). Capital formation by education. Journal of political economy, 68(6), 571-583.
  48. Sulaiman, N., Ismail, R., Othman, N., & Tin, P. B. (2012). The determinants of demand for education among households in Malaysia. International Business Management, 6(5), 558-567.
  49. Tansel, A. (2002). Determinants of school attainment of boys and girls in Turkey: individual, household and community factors. Economics of education review, 21(5), 455-470.
  50. Tansel, A., & Bircan, F. (2006). Demand for education in Turkey: A tobit analysis of private tutoring expenditures. Economics of education review, 25(3), 303-313.
  51. Tilak, J. B. (2002). Determinants of household expenditure on education in rural India (No. 88). New Delhi: National Council of Applied Economic Research.
  52. World Bank. 1995. Priorities and strategies for education: A World Bank review. Washington, D.C.: World Bank.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار